امسالم تموم شد
اسفند که میاد انگار سال جدید اومده
خونه تکونی بهار سبزه
همه یعنی اینکه یه سال جدید قراره شروع بشه
نفس بکش...
یه نفس عمیق
اگه گفتی چه بویی میاد؟؟
اگه گفتی!
یه بار دیگه نفس بکش!
اه
چه قدر خنگی!!!








*بوی دماغ سوخته!! 

راه ما از شما جدا شده است             پر که وارونه پر بها شده است
از جراهت پریم یا مولا                       خون دل می خوریم یا مولا
چه قسم ها که نا بجا خوردیم            و ندیدیم از کجا خوردیم
عشق ها عشق های پوشالی           وعده ها وعده های تو خالی
ناله ی ساز را نمی فهمیم                 شور اواز را نمی فهمیم
انکه پایش ز جبهه جا ماندست          چند سالیست بی عصا ماندست
از پس انداز چند ساله فقط                در کفش چند پینه جا ماندست
در همین شهر در میان شما              یک نفر در معاش وا ماندست
                           چقدر راه تا خدا ماندست؟
                           چقدر راه تا خدا ماندست؟

        از خواننده محبوبمان علی رضا عصار
تقدیم به مونا دختری که اشتباه دیگران را تکرار کرد
  مونای عزیز امیدوارم راه خوشبختیت را پیدا کنی

عرفان


                                               من همون جزیره بودم خاکی صمیمی و گرم                                                 باسه عشق بازی موج ها قامتم یک بستر نرم
                                               یک عزیز دردونه بودم پیش چشم خیس موج ها                                            یک نگین سبز خالص روی انگشتر دریا

                                                تا یک روز تو رسیدی تو
ی قلبم پا گذاشتی                                                   غصه های عاشقی رو تو وجودم جا گذاشتی
                                               زیر رگبار نگاهت دلم انگاز زیرو رو شد                                                          برای داشتن
عشقت همه جونم ارزو شد
                                               تو نفس کشیدی انگار نفسم برید تو سینه                                                  ابر و باد و دریا گفتن حس عاشقی همینه


                                                امدی تو سرنوشتم بی بهونه پا گذاشتی                                                    اما تا قایقی امد از من و دلم گذشتی
                                               رفتی با قایق عشقت سوی روشنی فردا                                                    من و دل اما نشستیم چشم به راهت لب دریا

                                               دیگه رو خاک وجودم نه گلی هست نه درختی                                            لحظه های بی تو بودن می گذره اما به سختی

 

                                               دل تنها و غریبم داره این گوشه می میره                                                    ولی حتی وقت مردن باز سراغت رو می گیره
                                               می رسه روزی که دیگه قعر دریا میشه خونم                                               اما تو دریای عشقت باز یه گوشه ای می مونم


                                                                                          سیاوش قمیشی
                                                                                       خواننده ی محبوب من

                                                                              تقدیم به بهترین دوستم  گلی جون
                                                                             به نشانه قدر دانی از مهربانی هایش