باد به جستجوی تو
دفتر مرا ورق می زند
خوب به رفت و آمد نفسم نگاه کن
در این عرق ریزان
ای سنگ بزرگ من!
نسیمی می طلبم
در کجا
می وزی و به من نمیرسی
چنانکه کوهی به کوهی!

روزگاری قصه ای آغاز شد
آن گاه که خورشید می درخشید
صدای ظریف سازی بود
در خدمت زمان
صدای ترنم گذر کردن ما





سال نو مبارک

امسالم تموم شد
اسفند که میاد انگار سال جدید اومده
خونه تکونی بهار سبزه
همه یعنی اینکه یه سال جدید قراره شروع بشه
نفس بکش...
یه نفس عمیق
اگه گفتی چه بویی میاد؟؟
اگه گفتی!
یه بار دیگه نفس بکش!
اه
چه قدر خنگی!!!








*بوی دماغ سوخته!! 

راه ما از شما جدا شده است             پر که وارونه پر بها شده است
از جراهت پریم یا مولا                       خون دل می خوریم یا مولا
چه قسم ها که نا بجا خوردیم            و ندیدیم از کجا خوردیم
عشق ها عشق های پوشالی           وعده ها وعده های تو خالی
ناله ی ساز را نمی فهمیم                 شور اواز را نمی فهمیم
انکه پایش ز جبهه جا ماندست          چند سالیست بی عصا ماندست
از پس انداز چند ساله فقط                در کفش چند پینه جا ماندست
در همین شهر در میان شما              یک نفر در معاش وا ماندست
                           چقدر راه تا خدا ماندست؟
                           چقدر راه تا خدا ماندست؟

        از خواننده محبوبمان علی رضا عصار
تقدیم به مونا دختری که اشتباه دیگران را تکرار کرد
  مونای عزیز امیدوارم راه خوشبختیت را پیدا کنی

عرفان

                                               من همون جزیره بودم خاکی صمیمی و گرم                                                 باسه عشق بازی موج ها قامتم یک بستر نرم
                                               یک عزیز دردونه بودم پیش چشم خیس موج ها                                            یک نگین سبز خالص روی انگشتر دریا

                                                تا یک روز تو رسیدی توی قلبم پا گذاشتی                                                   غصه های عاشقی رو تو وجودم جا گذاشتی
                                               زیر رگبار نگاهت دلم انگاز زیرو رو شد                                                          برای داشتن عشقت همه جونم ارزو شد
                                               تو نفس کشیدی انگار نفسم برید تو سینه                                                  ابر و باد و دریا گفتن حس عاشقی همینه

                                                امدی تو سرنوشتم بی بهونه پا گذاشتی                                                    اما تا قایقی امد از من و دلم گذشتی
                                               رفتی با قایق عشقت سوی روشنی فردا                                                    من و دل اما نشستیم چشم به راهت لب دریا

                                               دیگه رو خاک وجودم نه گلی هست نه درختی                                            لحظه های بی تو بودن می گذره اما به سختی

                                               دل تنها و غریبم داره این گوشه می میره                                                    ولی حتی وقت مردن باز سراغت رو می گیره
                                               می رسه روزی که دیگه قعر دریا میشه خونم                                               اما تو دریای عشقت باز یه گوشه ای می مونم


                                                                                          سیاوش قمیشی
                                                                                       خواننده ی محبوب من

                                                                              تقدیم به بهترین دوستم  گلی جون
                                                                             به نشانه قدر دانی از مهربانی هایش

که دنیا از تو آغاز شد           دفتر ما هم به نامت باز شد

مردیخی

انسان ها عاشق می شوند تا آزاد شوند از زندان بدن
انسان ها عاشق نمی شوند تا محدود شوند

این بار با یاری خدا می رویم تا بی نهایت را کشف کنیم
به امید خودت و خودت و خودت و خودت

خدایا
به هر که دوست می داری بیاموز
که عشق از زندگی کردن بهتر است
و به هر که دوست تر می داری بچشان
که دوست داشتن از عشق برتر !

معلم عزیزم علی شریعتی
تقدیم به دختری که دوستش میدارم
یعنی فقط دختر خاکستری

عرفان

یه روزی تو این زمونه از باغ بهاره با رگباری دوباره فقط برگی می مونه
اما عشق تو اون ویرونه از کوه و کناره با جادویی که داره می زنه باز جوانه

امروز رو با من تو سر کن . من رو باور کن . فردا رو کی می دونه؟
اشنایه من          هم صدای من          دنیا رو بیا پا به پای من
اهااااای  دیگه تنهات نمی زارم

دوستت دارم  دوستت دارم

تو بیا همراه نسیم از باغ بنفشه تا اون باغ گل سرخ بریم شونه به شونه
دستات رو بذار تو دستام تا با هم دوباره از اینجا تا ستاره بخونیم عاشقونه

امروز رو با من تو سر کن من رو باور کن . فردا رو کی می دونه؟
من برای تو          در هوای تو         دنیا رو میام پا به پای تو
اهااااای  دیگه تنهات نمی زارم

دوستت دارم  دوستت دارم


                                                                       احمد رضا نبی زاده
                                                                کسی که به صدایش عادت کرده ام
                                                            تقدیم به خاکستری ترین دختر معصوم دنیا

من و تو

من و تو قسمت بی تعریف آفرینشیم
من و تو اوج بی رحمیه زندگی هستیم
من و تو اوج بی منطقی دنیا هستیم
من و تو اوج نقص خدا هستیم
من و تو دو قطب مخالف تقدیریم
من و تو تعریف نشدگان انسان هستیم
من و تو انفجار بودن هستیم
من و تو بخش بی تقدیر قضا و قدر هستیم
من و تو کاغذ بدن خطیم
من و تو ذره کوچکی از خلصه هستیم
ما خوشبختیم

ما عشق هم هستیم 


کمربند های مرگ را بسته ام و همچنان در بی خبری به دنبال تو می گردم. بپرم یا نه؟