کم کم به سالگرد مرگمان نزدیک می شویم
یک نگاه به مسیر طی شده بینداز
ما از جاده منحرف شده ایم و به سمت آسمان حرکت می کنیم
چقدر سبکتر از دیروز گام بر می دارم
و چه زیبا تر از هر روز تو را می بینم
امروز ما مردگان دنیای دورنگی هستیم
یه دوستت دارم ساده جرم سختی باسه من بود
اینکه عاشق تو بودم جایی که عشق قغدغن بود
جرم من فقط همین بود اینکه عاشق تو بودم
اینکه از تو می نوشتم اینکه از تو می سرودم
آخه تو قبیله ما عشق و عاشقی حرومه
دوست نداشتن شده قانون دیگه عشق بازی کدومه
دوره, دوره عربهاست دخترام انگاری بردن
این عروسکای شرقی توی جعبه, پشت پردن
لالا همه در خواب نازند
دیگه چیزی ندارند تا ببازند
بخواب آروم نه اینکه وقته خوابه
بخواب ای گل که بیداری عذابه
نترس از دست بی قانون فردا
بخواب جونم که قانون داره دنیا
بخواب آروم گل گلدون خونه
که بیرون تا بخوای نامهربونه
لالالا که قلبم زیرو رو شد
که دست عاشقم پیش تو رو شد
که بازم این دلم دیوونگی کرد
که این دیوونه با عشق زندگی کرد
بخواب ای گل الهی در نمونی
بگیره بغضت از نامهربونی
بخواب جونم که درها رو ببندم
نخوای از من که با گریه بخندم
بخواب آروم که خورشیدم خموشه
اونم باید بره چیزی بپوشه
اونم طاقت نداره توی سرما
اونم غافل شد از حال دل ما
همه اینجا غریب اندر غریبند
همه از بی نیازی بی نصیبند
الهی کور بشن گر دیده باشند
میگن اینجا همه مردم فریبند
چه بی قانون قانونش.
چقدر بی برکته نونش
به نرخ مفتِ جون کندن
شده چیز های ارزونش
نمی دونی چقدر سخته
همه کارهای آسونش
همش بغض و همش بغضه
روی لبهای خندونش
نترس از دست بی قانون فردا
بخواب جونم که قانون داره دنیا