شانه های گرمت کجاست؟
دلم به اندازه دو سال گرفته است امشب
گریه کنم یا نکنم بی مرحم تو

یه دلخوشی داشتم اونم ازم گرفتن اجباری

نظرات 2 + ارسال نظر
مريم 30 اردیبهشت 1384 ساعت 01:07 http://meslemaryam.blogsky.com

سلام.محو خط دوم نوشته ت هستم......... محشر بود...

نازنین و مهدی 30 اردیبهشت 1384 ساعت 01:09 http://mehrkoban.blogsky.com

من باور دارم برای هر قطره باران

که می افتد گلی میروید

*من باور دارم که جایی در تاریکترین

نقطه شب شمعی فروزان است.

من باور دارم برای هر کسی که

به گمراهی میرود

*کسی خواهد آمد تا راه را نشان دهد.

*من باور دارم –من باور دارم.

*من باور دارم که کوچکترین دعا در

آنسوی طوفانها هنوز شنیده خواهد شد

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد