یه روزی ارزوی ادم میاد کنارش
انقدر بهش نزدیک میشه که بوی ارزویی رو که سال ها منتظرش بودی رو حس می کنی
دوست داری برش داری
بوسش کنی
ولی هر چقدر دستتو دراز می کنی بهش نمی رسی
وقتی می پری بالا می بینی فقط چند سانتی متر باهاش فاصله داری
هی تلاش می کنی
می پری
عرق می ریزی
ولی نمی شه
تو قدت کوتاست
ثانیه ها رو حفظ می کنی
زمان برات حکم طلا رو داره
ولی نمی شه
نمی شه
وایسادی نگاه می کنی
ارزوت پر می زنه
از جلوی چشمات دور می شه
دستتو دراز کردی
با چشای گریون داری تماشا می کنی که ارزو پررررررررررررر
ارزو ت که می ره تمام امید تو هم می ره
تمام هستیه تو هم باهاش دور می شه
حالا ارزو رفته
تو تنها شدی
با خودت کلنجار میری
چرا؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
اخه فقط چند سانتی متر
ولی تقصیر تو نبوده که قدت کوتاه است
باز باید برگردی به همون جهنمی که بودی
الان من این وسط گیر کردم
چرا من باید قدم کوتاه باشه که ارزوم پر  بکشه
مگه تقصیر من است
خدا اینجوری می خواسته
حالا تو موندی و خدا
با یه حسرت خیلی خیلی بزرگ از ارزوی از دست رفته
........